Ο θρύλος και η στοματική παράδοση λέει ότι οι κάτοικοι που δεν είχαν να σφάξουν πρόβατα, τα χαράματα του πανηγυριού ερχόταν μόνο του στο Μοναστήρι ένα ελάφι, να προσκυνήσει και προσφερόταν να θυσιαστεί.
Οι κάτοικοι του χωριού αφού προσκυνούσε και ξεκουραζόταν το έσφαζαν, το μαγείρευαν και το έτρωγαν στο κοινό τραπέζι. Κάποτε το ελάφι άργησε να έρθει, γιατί ήταν κουτσό, οι πανηγυριστές δεν το άφησαν να προσκυνήσει ούτε να ξεκουραστεί και να βάλλει τη γλώσσα του μέσα, το έσφαξαν αμέσως.
Από τότε ελάφι δεν ξανά ’ρθε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου